De aarde is moe. In dit zevende project richt JIP zich op Zuid-Amerika. We voeren je mee langs eindeloze ongerepte natuur en rijke culturen. Ook de massale verstedelijking en milieuproblematiek die het continent in rap tempo veranderen komen aan bod.
In de eerste helft van het concert stampen en slaan we ons door de Amazone, treuren om de Inca’s, vliegen over de Andes en bezingen de Latijns-Amerikaanse ziel. Er klinkt opzwepende en zwoele gitaarmuziek, volksmuziek van de Quechua en a capellawerken uit Venezuela, Brazilië, Argentinië en Chili.
Na de pauze zal JIP een geheel nieuwe compositie uitvoeren voor koor in wisselende bezettingen, solisten en gitaar: Requiem de la Luz. Een muziekstuk in vier delen over het universum en onze relatie met de natuur en de kosmos.
De muziek is speciaal voor Kamerkoor JIP gecomponeerd door Bjarni Guðmundsson, Diederik ten Böhmer en JIP-dirigenten Jonathan en Imre Ploeg. De tekst voor deze compositie is geschreven door de Chileense dichter Nicolás Barría González, die ook aanwezig zal zijn tijdens de concerten.
JIP werkt samen met twee fantastische muzikanten: de Argentijnse gitarist en dirigent Alvaro Rovira Ruiz, specialist in de tango en Latijns-Amerikaanse folklore, en Meike Aukes, student klassieke gitaar aan de wereldmuziekafdeling van Codarts met een specialisatie in Braziliaanse muziek.
Programma:
Anoniem, voor 1622 | Quechua | Hanacpachap cussicuinin
Antonio Estévez, 1916-1988 | Venezuela | Mata del anima sola
Alberto Grau, *1937 | Venezuela | Kasar Mie la Gaji
Luis Gianneo, 1897-1968 | Argentinië | Llanto del Imperio Inca en Agonía
Aulton Escobar, *1943 | Brazilië | Sabiá, coração de uma viola
Mario Castelnuovo-Tedesco, 1895-1968 | Italië / Spanje | La Guitarra & Crótalo
Juan de la Encina, 1468-1529 | Spanje | Oy comamos y bebamos
Requiem de la Luz, een nieuwe compositie in vier delen voor koor, solisten en gitaar:
1. Jonathan Ploeg, *1987 | El único verso
2. Imre Ploeg, *1990 | La último luna del primer sol
3. Bjarni Guðmundsson, *1986 | El sueño de Polifemo
4. Diederik ten Böhmer, *1990 | El antifaz del antisol
De concerten van JIP7 vinden plaats op:
Donderdag 24 november 2016, 20:15
De Fruitvis, Rotterdam
Inleiding door Nicolás Eduardo Barría González, 19:45
De dichter uit Chili verteldt over de betekenis van de text en de nieuwe compositie "Requim de la Luz".
Marconistraat 43, Rotterdam
Vrijdag 25 november 2016, 20:15
Oosterkerk, Amsterdam
Inleiding door Nicolás Eduardo Barría González, 19:45
De dichter uit Chili verteldt over de betekenis van de text en de nieuwe compositie "Requim de la Luz".
Kleine Wittenburgerstraat 1, Amsterdam
Zaterdag 26 november 2016, 20:15
Janskerk, Utrecht
Inleiding door Nicolás Eduardo Barría González, 19:45
De dichter uit Chili verteldt over de betekenis van de text en de nieuwe compositie "Requim de la Luz".
Janskerkhof 26, Utrecht
kaarten € 12 / € 6 (voor studenten en kinderen)
Fondsen
Hieronder vind je de opname van het hele concert van JIP7 in Utrecht - La tierra está cansada:
Via het menu links boven in de video kun je verschillende muziekstukken kiezen
Requiem de la Luz (wereldpremière):
Tekst: Nicolás Eduardo Barría González
Jonathan Ploeg (Nederland, *1987)
1. El único verso – Universo; Solo: Lynn Eekhof, Annelot Rijkaart
Imre Ploeg (Nederland, *1990)
2. La último luna del primer sol – Sol, Tierra y Luna; Solo: Lotte Dikken, Tine van der Weij, Lynn Eekhof, Eva Trapman
Bjarni Guðmundsson (IJsland, *1986)
3. El sueño de Polifemo – Ojo
Diederik ten Böhmer (Nederland, *1986)
4. El antifaz del antisol – Agujero Negro; Solo: Eva Trapman, Ruben Timmer Gitaar: Alvaro Rovira Ruiz, Meike Aukes
Hieronder vind je enkele foto's van de concerten:
Met dank aan
Graag willen wij de volgende mensen bedanken voor het mogelijk maken van dit project:
Muziek
Sopranen: Tine van der Weij, Viane Towo, Lynn Eekhof, Hedwig Barczuk, Lotte Dikken, Louise Zahnert, Anne Luik, Barbara Kos, Marthe Haringsma, Elisabeth Nieuwburg, Machteld Nuiver, Marieke Derks.
Alten: Eva Trapman, Annelieke Damen, Annelot Rijkaart, Eva Koopal, Eline van Oosterhout, Hadewich Huybrechts, Yente Ploeg, Brita Trapman, Sara Lisa van Dusseldorp, Machteld Simoens, Ymkje Koopal
Tenoren: Jeroen Kerstholt, Stijn Timmer, Imre Ploeg, Florian Bonte, Jonathan Ploeg, Ruben Timmer, Taco Post Uiterweer, Caspar van Dijk
Bassen: Joost Gadellaa, Cedric Cornelissen, Immanuel Baan, Wiebe Rinsma, Laurens Meindertsma, Marijn Ploeg, Eelke Bakker, Floor Geurts, Theo Decloedt, Willem Molenaar
Alvaro Rovira Ruiz, gitaar
De muzikale achtergrond van de Argentijnse Alvaro Rovira Ruiz ligt in de tango en Latijns-Amerikaanse folklore. Hij heeft in de ‘Escuela de Música Contemporánea’ in Buenos Aires gestudeerd bij Marcelo Gutfrain, Ernesto Jodos, Willy Gonzalez en Hugo Romero. In juni 2010 studeerde hij af aan het Conservatorium van Rotterdam in de richting Latin Jazz, waar hij nu werkzaam is als dirigent van het Argentijnse folklore- ensemble en begeleider van de zanglessen. Naast zijn medewerking aan projecten van verschillende gezelschappen heeft Ruiz een duo met Mirre Valkenburg. Het duo geeft een moderne en persoonlijke interpretatie van tango's en folkloristische liederen uit het traditionele repertoire van de Argentijnse muziek. Composities van hedendaagse componisten evenals eigen composities maken ook deel uit van hun optredens. De afgelopen jaren is uit deze samenwerking de CD ‘Paisaje’ voortgekomen, opgenomen in Buenos Aires. In 2004 en 2005 tourde hij door Europa met de Argentijnse tangogroep ‘Tango Desatado’ voor de presentatie van hun CD.
Meike Aukes, gitaar en zang
Meike Aukes is opgegroeid op een biologisch-dynamisch landbouwbedrijf in Friesland. Na haar studie Muziektherapie werkte zij voor muziekprojecten in de psychiatrie. Zo werkte ze met jongeren met een traumatische jeugd, autistische kinderen en mensen met chronisch-psychiatrische problematiek. Momenteel studeert ze gitaar aan de werelmuziekafdeling van Codarts met als specialisatie Braziliaanse muziek. De taal en cultuur van Brazilië en de capoeira hebben er mede voor gezorgd dat Meike gegrepen werd door de Braziliaanse muziek met haar polyfone, swingende ritmes, dromerige melodielijnen en poëtische doch kritische teksten.
Bjarni Guðmundsson, componist
De IJslandse zanger Bjarni Guðundsson studeerde 2,5 jaar in IJsland, voor hij in 2015 afstudeerde voor zijn Bachelor Klassieke Zang aan het Utrechts Conservatorium. Hij speelt gitaar en componeert en arrangeert al sinds hij jong is. Momenteel is hij vast verbonden als eerste tenor aan het Olga Vocal Ensemble. Voor dat ensemble arrangeerde hij reeds met succes een aantal werken. Voor Kamerkoor JIP schreef hij eerder het werk How Noisy They Seem, geïnspireerd op de traditionele klanken van de Inuït. Het stuk werd zowel door het koor als door het publiek zeer enthousiast ontvangen. Bjarni werkt daarnaast ook als gids in IJsland, waar hij toeristen de meest bijzondere en authentieke landschappen van het eiland laat zien. Vanaf 2017 zal hij terugkeren naar IJsland om zich full-time op het werk als gids te storten, vanwege zijn liefde voor de natuur en het behoud ervan.
Diederik ten Böhmer, componist
Diederik ten Böhmer (1990) studeerde in 2012 af aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag als docent muziek. Op zijn zeventiende schreef hij zijn eerste symfonie en in 2010 voerde het Haarlems Studenten Koor zijn werk The Ballad of the Londoner uit. In 2013 reisde ten Böhmer een jaar door Noord- en Zuid-Amerika, waar vooral de berglandschappen en volksmuziek uit de Andes zijn grote interesse wekten. Hij keerde de afgelopen jaren met grote regelmaat terug en verdiept zich in de tussentijd in Latijns- Amerikaanse muziek en muziekinstrumenten, zoals de charango en de cajón. Voor het project JIP6 - Op Doortocht - schreef hij het werk La Risa del Mudo, waarbij hij zich liet inspireren door volksmuziek uit Chili.
Nicolás Barría, dichter
Nicolás' eerste boek, De twee helften van de Zon, werd in 2003 gepubliceerd en won datzelfde jaar nog een prijs van het Creatief Schrijversgenootschap Fonds. Het boek ontving tevens twee eervolle vermeldingen op een wedstrijd ter ere van de 100e geboortedag van Pablo Neruda. Nicolás heeft deelgenomen aan verschillende literaire evenementen waaronder de boekenbeurs van La Serena, Poquita Fe 2006 en Chillán Poetry. Hij was tevens de organisator van de eerste kinderboekenbeurs in Chili. Naast Las dos mitades del Sol (De twee helften van de Zon) uit 2003 schreef Nicolás in 2006 Debido proceso (Een eerlijk proces).
Nicolás ronde zijn master in Literatuurwetenschap af in 2011 en is momenteel docent in de hermeneutiek aan de Concepcion Universiteit in Chili. Hij hoopt zijn studie voort te zetten in de vorm van een psycholinguïstisch promotieonderzoek naar mentale modellen en metaforisch taalgebruik.
Jonael van der Sloot, kunstenaar en permaculturist
Jonaels fascinatie voor planten en rauwe natuur werd hem met de paplepel ingegoten. Toen hij zes maanden oud was, emigreerden zijn ouders met het gezin naar Argentinië. Ze startten daar een biodynamische boerderij, waar Jonael al jong leerde om vanuit een holistisch beeld te kijken naar de natuur.
Op zijn negende verhuisden ze naar Chili waar het gezin met inmiddels acht kinderen in een huis omringd met vijftig hectare bos woonde. Jonael vertelt: “Toen ik op mijn twaalfde terugkwam in Nederland, stoorde ik me aan de keurige nette tuintjes in de stad. Ik ben vrije, ongeremde natuur gewend: planten als varens en mossen die oertijden hebben overleefd, wortels van verschillende groenten die hun eigen gang gaan. De zelfvoorzienende ecosystemen boeiden me steeds meer.”
“Ik begon te experimenteren met planten en ik leerde mezelf alles over permacultuur. Een uit de kluiten gewassen hobby werd het, want mijn hele huis stond al gauw vol met projectjes. Toen mijn dochtertje geboren werd, moest ik ruimte inleveren en zo ontstonden de ‘sustainable worlds’”.
Jonael wilde kijken wat er gebeurde als hij planten combineerde in een glazen pot. Er kwamen opdrachten binnen voor installaties aan muren van restaurants en langzaam kon hij zijn werk verkopen.
Naast de ecosystemen ontwerpt en verkoopt Spruitje ook meubels. Jonael werkt zo veel mogelijk met Europese materialen, het liefst met hergebruikt hout uit de stad Amsterdam of zelfs hout dat hij vindt bij het grofvuil. In het ‘proefstation’ van de oude landbouwschool in Aalsmeer heeft Jonael zijn atelier. “Je snapt dat ik me daar écht op mijn plek voel.”